Czy wiesz, że ten jegomość ma już 63 lata?

Nie ma chyba przyjemniejszego dla oka ujęcia, czy to w towarzystwie rzymskich uliczek, czy amalfitańskich serpentyn, jak niepozorny Fiat 500. Nigdzie nie robi on takiego wrażenia, jak we Włoszech. Niby mały, niby ciasny, a jednak klimatyczny i niezwykle fotogeniczny. Samochód z osobowością. Aż trudno uwierzyć, że senior skończył 63 lata.

Krótka historia najpopularniejszego włoskiego samochodu.

Nie zobaczyć tego autka we Włoszech, to jak wrócić z wycieczki bez magnesu. Fiat 500 to już symbol Włoch, to auto z duszą. Prosty, niewielki acz funkcjonalny miejski samochód.

Co ciekawe, starsze egzemplarze bardzo trudno zakupić. Przynajmniej w Polsce. Łatwiej pójdzie u naszych sąsiadów, czy we Francji, Hiszpanii, czy samych Włoszech. Dostępne są różne egzemplarze i roczniki. Ceny zaczynają się od 3000 euro, ale najładniejsze perełki wyceniane są na 20-30 tysięcy… euro.

Nie dziwi zatem, że stał się przyjacielem pokoleń Włochów.

Początki Fiacika – rok 1957

Ten kultowy samochodzik stworzył Dante Giacosa, który w wieku 22 lat zaraz po ukończeniu studiów w zakresie inżynierii mechanicznej, został zatrudniony w Fabbrica Italiana Automobili Torino.

Projektując Fiata 500 chciał przede wszystkim stworzyć auto niewielkie, praktyczne i na każdą kieszeń.

Premiera nowego dziecka Fiata miała miejsce w 1957 roku, a produkcję seryjną prowadzono w turyńskim zakładzie w Mirafiori. Z linii produkcyjnych wyjeżdżały nieprzyzwoite ilości „pięćsetek” – tak bardzo spodobała się Włochom.

Szczególnie, że auto było ekonomiczne w utrzymaniu i eksploatacji, a przy tym praktyczne – mało paliło i mieściło się w najmniejszym garażu. Po złożeniu dachu mogło przewozić także większe gabaryty. Nie był demonem prędkości, ale łatwo przemieszczał się tam, gdzie inne auta mogły tylko pomarzyć.

Dodatkowo samochód mieścił się w każdą typową włoską uliczkę

Każda znajdująca się w nim rzecz, była przemyślana i miała swoje przeznaczenie. Pomimo skromnego wyglądu, auto posiadało wszystko, co niezbędne. Do tego stopnia był to samochód przemyślanie skonstruowany, że rozwiązania w nim zastosowane były inspiracją dla innych samochodów.

Wszystkie „500-tki” Fiata

Fiat 500 był następcą modelu Topolino produkowanego w latach 1936-1955. W 1960 roku zaprezentowano model Giardiniera, który był najmniejszym kombi na świecie. Był to odzew na zapotrzebowanie na nieco większą wersję.

W 1965 roku stworzono kolejny model, który oznaczono jako 500F. Posiadał drzwi otwierane do przodu i większą moc silnika.

W 1968 roku powstała wersja 500L. Miała regulowane siedzenia oraz nową tapicerkę. Pojawił się także wskaźnik paliwa z kontrolką rezerwy. Elementy aluminiowe zastąpiono chromowymi.

Ostatnie retro 500-tki

Ostatnie Fiaty 500 zjechały z taśmy produkcyjnej w 1975 r. Wyprodukowano ich dokładnie 3.678.000 sztuk.

Jego następcą był Fiat 126.

I tu oceńcie sami, jak produkowane m.in. w naszym kraju marzenie wielu polskich rodzin wypada w porównaniu z klasykiem.

Nowa era Fiata 500

W 2007 r. nastąpił wielki powrót „pięćsetki”. Nowy dizajn, lekko zmienione nadwozie, lepsze osiągi. Czy to wystarczy?

Fiat 500 to w dalszym ciągu autko miejskie. Prosty i niebanalny środek transportu. Samochód dla ludzi.

Od 2 lat jestem posiadaczem jego nowej wersji. Mimo 4-osobowej homologacji, najlepiej pasuje dla 2 osób… i toreb z zakupami. Trudno oczekiwać w nim nie wiadomo jakiego komfortu podróży, jednak dla mnie to po prostu spełnienie marzeń. Wywołuje tylko pozytywne emocje, a każda przejażdżka to po prostu „banan”.

A co powiecie na te najnowsze wersje Fiata 500?

Tymczasem zapraszam Cię do mojej grupy. Jeśli chcesz podzielić się swoimi doświadczeniami, wrażeniami i odkryciami z podróży do Włoch, jeśli masz świetne zdjęcia lub filmy ze swoich wojaży, znajdziesz miejsce w „Byle do wyjazdu – podróże po Italii„.

Zapraszam serdecznie. Arrivederci!